Colombia: de details.

Dit is een blog met meer details van onze rondreis in Colombia. Er is zoveel te vertellen, waardoor dit een wat langere blog is geworden met veel foto’s. Het is alleen voor de liefhebbers.

dsc05163 dsc05179 dsc05183

dsc05188 dsc05194 dsc05204

Marinka watervallen
Nog voor we aan onze rondreis begonnen wilden we een wandeling naar de watervallen maken. Dus samen met Martin en Ellen van de Acapella en Jakob en Hanny van de Jonas met een taxi naar het busstation en daar vandaan met een busje (SUV) naar Minca. Daar vandaan zouden we naar boven wandelen, rondkijken en weer terug wandelen. Volgens de chauffeur zou de wandeling erg glad zijn door de regen die de afgelopen dagen gevallen was en hij bood aan om ons tegen een kleine vergoeding naar boven te brengen. Het pad was inderdaad erg glibberig en op een gegeven ogenblik zat de auto vast in de modder. Even in zijn “fourwheeldrive” zetten en we kwamen er toch nog uit en hoefden gelukkig niet te duwen. De laatste paar honderd meter naar de waterval moesten we lopen, omdat dat niet bereikbaar voor auto’s was. Het was een prachtig steil pad en eenmaal boven konden we alleen van de Marinka watervallen genieten, omdat er verder nog niemand was. Boven hebben we in een tentje wat gedronken en konden we plassen met uitzicht op de watervallen. Daarna de weg naar beneden, naar Minca, heerlijk gewandeld. Het pad was inmiddels een stuk droger en niet zo glibberig meer.

dsc05259 dsc05260 dsc05432
Bogota
Met vier stellen (Acapella, Helena, Jonas en Tinaprincess met Peter en Eva) zijn we de reis naar Bogota begonnen. Na een prima vlucht, waar Peter en ik een upgrade naar businessclass kregen, landden we lekker vroeg in Bogota. De eerste dag konden we lopend al een hoop bekijken en gelijk het eerste museum, Museo del Oro, aandoen. In Santa Marta hadden we de verkleinde versie al bezocht, maar hier was nog veel meer over de historie van het goud in Colombia te zien. Een andere dag hebben we het Botero-museum bezocht, zijn we wezen kijken op plaza Bolivar waar een tweedaags salsafesival was en hebben we een graffititoer gedaan. Deze toer ging niet alleen over graffiti, maar meer over straatkunst. Je zag graffiti van diverse artiesten, beeldende kunst en een soort gezichtjes. Graffiti wordt op allerlei manieren op de muur geplaatst. We zagen schildertechniek, fototechniek maar ook een soort stempeltechniek. Soms was een graffitimuur door één artiest gemaakt, soms door twee maar ook wel door meerdere artiesten. Ann, onze gids, wist enorm veel te vertellen over de achtergronden van de artiesten en ook over de geschiedenis van de stad. Als artiest mag je op elke muur in Bogota, met toestemming van de eigenaar een kunstwerk maken, behalve op overheidsgebouwen. Bijna alles kan hier, zelfs op het oudste gebouw van Bogota is een muurschildering (zie foto vorige blog). Een plek vond ik zeer aandoenlijk: het was bij een schildering over de geschiedenis van Bogota. Aan het begin hiervan was een rijke man geschilderd op de rug van een arme. Voor dit plaatje zagen we een zwerver met lepel uit de vuilnisbak eten. Daar wordt je nog veel stiller van dan de muurschildering erachter.
dsc05384 dsc05346 dsc05402 dsc05411 dsc05421 dsc05422
Tijdens de graffititoer was er een gebouw beschilderd waar een kapsalon achter schuilging. Ann vertelde dat de dame die dat runt zichzelf had aangeleerd om te knippen, echter iedereen vond dat ze het zo goed deed dat ze het enorm druk kreeg. Zij besloot wat opleidingen te volgen en is nu zelf een opleidingsinstituut voor aankomende kapsters. Op woensdag kun je daar je haar gratis laten knippen, maar dan kun je niet zeggen hoe je het wilt hebben. Dat bepalen de kappers. Na onze toer ben ik teruggegaan naar de kapsalon en heb mijn haar daar laten knippen. Ook van binnen zag het er super leuk uit.  Mijn haar werd gewassen met water waar ze verse kruiden in deed, echt zo’n verwen momentje. Toen ze klaar was met knippen had ik weer een heerlijk kort koppie en kan ik er voorlopig weer tegenaan.
Wat ook nog grappig is om over Bogota te vertellen is dat ze op zondag diverse autobanen auto-vrij maken. Hier kun je dan heerlijk wandelen, hardlopen of fietsen. Er blijven dan toch nog voldoende banen over voor de auto’s.
dsc05283 dsc05287 dsc05288 dsc05291 dsc05293 dsc05300

Zout Kathedraal
Iets buiten Bogota, in het plaatsje Zipaquira is een Kathedraal gemaakt in een zoutmijn. De mijnwerkers hebben diep onder de grond een kerk in de mijn gehakt. Hier konden ze de zegen vragen over hun werk om elke dag weer veilig uit de mijn te mogen komen. Op een gegeven moment is die kerk ingestort en hebben ze daarna een nog grotere gemaakt. Vooral de weg onder de grond naar de Kathedraal was zeer indrukwekkend. Hier werd het lijdensverhaal van Christus uitgebeeld door middel van kruisen. De keren dat Jezus met zijn kruis viel, werd verbeeld door het kruis steeds dieper te laten wegzakken. Het moment dat hij van het kruis werd gehaald, daar zag je een leeg kruis waar je dwars door heen keek. Onze gids kon het allemaal prachtig verwoorden en ik denk dat zelfs al heb je geen christelijke achtergrond, je dit nog prachtig zou vinden. De kerk zelf was enorm met een heel groot kruis achter in. Op afstand leek het kruis er te hangen, maar van dichtbij kon je zien dat het uit de muur gehakt was met verlichting erin. Het geheel werd opgesierd met beelden en ornamenten van zandsteen.

dsc05481 dsc05500 dsc05544 dsc05551 dsc05567 dsc05571

Haciënda Guayabal
Om van de eerste indrukken wat bij te komen hadden de Jonas en wij een verblijf op een koffieplantage geboekt. Als je aan Colombia denkt, dan denk je toch gelijk koffie en daar wilden we meer van af weten. De andere stellen hadden ieder andere plannen en gingen hun eigen weg.
De haciënda waar wij verbleven was een middelgrote plantage. We hebben het hele proces kunnen volgen: het kweken van de plantjes tot de verwerking van de koffiebessen. Er werkten op deze plantage zo’n 70 plukkers. Elke dag werd er geplukt van 6 uur ’s ochtends tot 4 uur in de middag. Dan moeten de plukkers hun oogst laten wegen en in een bak gooien voor verdere verwerking. Hard werken dus! De slechte bonen worden van de goede bonen gescheiden door middel van water. De slechte komen boven drijven en worden dan gebruikt voor instant/oplos koffie.
dsc05531 dsc05548 dsc05575 dsc05578 dsc05583 dsc05584
Na de rondleiding gingen we koffie proeven. Wat opvallend is, is dat de temperatuur van de koffie zo bepalend is voor de smaak. Soms proef je een bittertje en ander moment weer een zuurtje. Erg leuk om zo meer over de koffie te weten te komen. We hebben gelijk 2 pakken van hun koffie gekocht om aan boord te drinken.
Wat werden we hier in de watten gelegd! De eigenaresse hield alles nauwgezet in de gaten en als ze dacht dat we iets tekort kwamen dan kwam ze naar ons toe om te vragen of we nog wat wilden gebruiken. Zo vond ze dat we teveel op onze mobieltjes keken en wees ze ons de weg naar de spelletjes kast. Daarna hebben we iedere avond gezellig een spelletje rummikub gedaan in plaats van te facebooken. Ook hebben we hier heerlijk gegeten. De kok wist de juiste smaken te combineren. Zelf zou je het niet bedenken, maar koffiemayonaise is heerlijk bij de frietjes.
dsc05627 dsc05638 dsc05673 dsc05720 dsc05717 dsc05715

Medellin
Zoals ik in mijn eerdere blog vermeldde was onze eerste indruk van deze stad niet zo goed. We zagen erg veel zwervers op straat en voelden ons daardoor niet helemaal veilig. Toch wilden we de eerst avond ergens een hapje eten. Wij richting plaza Bolivar, waar wij dachten wat restaurantjes te vinden. Helaas vonden we die niet, maar wel een Kathedraal. Dit is Catedral  Metropolitana, de grootste kathedraal ter wereld gebouwd van baksteen. De plaza voelde onveilig en later lazen we dan ook in ons boekje dat je daar ’s avonds beter niet kunt komen. Uiteindelijk hebben we vlak achter het hotel gegeten.
De stad hebben we verkend door middel van de bovengrondse metro. Je krijgt daarmee een goede indruk van de stad. Tweemaal hebben we de metro-cable genomen. Deze kabelbanen zijn in eerste instantie gemaakt om de sloppenwijken bij de stad te betrekken. De stad zelf ligt in een dal, terwijl de sloppenwijken tegen de bergen zijn gebouwd. Inmiddels zijn deze kabelbanen zo ver door getrokken dat ze je ook naar een prachtig park brengen en een andere naar een wijk met flats. We wilden graag de Escobartoer doen, maar de gids vroeg belachelijk veel geld, wat niet in verhouding stond tot wat andere dingen kostten. We hebben hier dus vanaf gezien en zelf een dagindeling gemaakt. Naast de metroritjes hebben we ook veel musea bezocht. Onder andere Museo de Art Moderno, Palacio de la Cultura Rafael Uribe Uribe en Museo de Antioquia. De eerste spreekt voor zich. Er was alleen een vaste tentoonstelling, die bestond uit kunst van Colombiaanse artiesten die hun werken geschonken hebben aan het museum om dit te kunnen laten voort bestaan. De tweede is een oud overheidsgebouw, waar nu een kunsttentoonstelling is en waar het stadsarchief is. Dit was een prachtig oud gebouw. Het derde museum huisvest een grote collectie Botero. Er kreeg net een kinderklas een rondleiding en zij vonden ons duidelijk interessanter dan de schilderijen.
Hotel Nutibara waar wij verbleven was net naast het museum, maar was ook een museum op zich. Het hotel stond er al 70 jaar en dat kon je zien. Het was een soort art-deco hotel met prachtige deuren, glas-in-lood en bewerkte vloeren. De bedden waren prima, maar de ramen waren denk ik nooit vervangen en bestonden uit geslepen glas-in-lood en je begrijpt dat de stadsgeluiden van deze tijd hier niet door worden tegengehouden. Dus geslapen hebben we met oordopjes in.

Inmiddels zijn we weer terug op de boot en genieten we nog even na van deze prachtige reis en de overweldigende indrukken die we hebben gekregen van Colombia. Gisteravond onder het genot van een hapje en drankje nagepraat met de andere boten en de diverse ervaringen over ieders trip gehoord. Ik had een hapje “Holland meets Colombia” gemaakt: oude Hollandse kaas dopen in een beetje honing en dan in de vers gemalen koffie van de haciënda . Met dank voor het idee aan de Zuivelhoeve in Barneveld tijdens het Preuvenement.
holland-meets-colombia

One Comment:

  1. Edo van de Kraats

    Wauw schitterend. Die kerk, die graffiti en de natuur. Jullie zijn goede ambassadeurs voor een reis naar Colombia geworden 😉 Veel plezier. Groeten Edo en Nienke

Comments are closed