Ja man, een Cuba Libre,

Bij het binnenvaren van Martinique komen we weer herkenbare dingen tegen. We varen bijvoorbeeld langs de Diamant Rock, waar we 4 jaar geleden met de Full Circle langs kwamen.
We gaan voor anker bij Grande Ans ‘d Arlet, een mooie baai met veel grote schildpadden. De dag erna zeilen we naar Fort de France, waar we Ab en Marieke willen ontvangen. Het is er echter veel te hobbelig, dus we moeten een ander mooi plekje zoeken waar ze naar toe kunnen komen. We gaan door naar Trois Ilets: een prachtige, rustige en idyllische plek. Perfect om ’s ochtends het eerste Caraïbische gevoel te kunnen opsnuiven.
Donderdag overdag zijn we met het veer naar Fort de France gegaan om inkopen te doen, zodat we die week niet van de honger om hoeven te komen. Wat is het hier leuk om boodschappen te doen, weer echte Franse supermarkten met allerlei Franse kaasjes. Een soort van luilekkerland na al de supermarkten op de andere eilanden.
We twijfelen wel een beetje waar we Ab en Marieke mee naar toe zullen nemen. Martinique is wel wat gecultiveerd, terwijl alle eilanden die we tot nu toe hebben meegemaakt wat rommeliger zijn met allerlei boatboys, die allemaal wat willen verkopen. We wachten wel tot ze er zijn en overleggen dan wat zij verwachten van een week Caraïben.

Donderdagavond kwamen Ab en Marieke na een voorspoedige reis bij ons aan boord. Na even te hebben bijgepraat duiken we op tijd ons bed in. Zij waren al vroeg vertrokken en met 6 uur tijdverschil en een paar drankjes vielen ze om van de slaap. Wij wilden er ook wel in, want we hebben hier een heel ander ritme dan thuis: rond 22.00 naar bed en rond 7.00 u weer op.
Het bleek al snel dat zij gewoon het Caraïbische gevoel wilden krijgen, geen toertjes wilden maken en lekker wilden zeilen. Nou dat is niet zo moeilijk. Wakker? Duik dan eerst maar eens het water in, daarna even kort afspoelen op het achterdek en het ontbijt met vers fruit en eigen gemaakte yoghurt wordt in de kuip geserveerd. Dan anker op en naar de volgende baai. Daar weer lekker zwemmen, afspoelen en het is alweer tijd voor een “sundowner”. Zo zeilen we elke dag een stukje, bekijken een plaatsje, eten aan boord, maar ook vaak aan de kant en komen dan bij Sainte Anne aan de zuidkust van Martinique. Vandaar willen we oversteken naar St. Lucia. Dus zondag alvast uitklaren en maandag door naar Marigot Bay.

Ik denk dat dit een schot in de roos was voor Ab en Marieke. Aan de ene kant heerlijk decadent bij het zwembad, maar aan de andere kant hadden we de eerste boatboys al bij de boot toen we gingen aanleggen. Dus de boot wordt afgeladen met vers fruit, leuke gevlochten mandjes en handgemaakte schildpadjes van lavasteen. De ene boatboy is nog leuker dan de andere. En ’s middags gaan we natuurlijk naar het happy hour bij de Hurricane Hole: 1 cocktail bestellen en je krijgt er 2. En dan doen ze beslist niet zuinig met de Caraïbische rum 😉
Marieke komt aan de praat met “Bushman”. Ze is helemaal weg van hem en krijgt nog 2 trossen bananen. We komen nu echt om in de bananen en ik besluit om er maar een paar bananenbroodjes van te bakken.
De tweede dag dat we er liggen komen ook de Blue Spirit en de Jonas binnenvaren. Ook zij hebben gasten aan boord, dus bij het happy hour zitten we met een groep van 12 Hollanders bij elkaar en is het een gekakel van jewelste.
Dan is het voor de Helena weer tijd om terug te gaan naar Martinique. De week is echt omgevlogen. We nemen vanaf Point du Bout het veer naar Fort de France, waar Ab en Marieke een busje naar het vliegveld nemen en wij ons gaan verlekkeren in de supermarkt.

Nawoord van Ab en Marieke:
Bedankt voor de onvergetelijke vakantie in de Carieb, jullie gastvrijheid en alles om het ons naar de zin te maken. Niet in woorden uit te drukken, dus bij deze de beelden…enjoy.