Rollend naar Cuba

DSC06636 DSC06641 DSC06648

Maandag lieten we Jamaica achter ons. Na even moeilijk gedaan te hebben bij de Yachtclub, betaalden we uiteindelijk maar voor 2 nachten in plaats van 12. Ze hadden denk ik al lang door dat we nooit het volledige bedrag zouden betalen en stemden al snel in met dit aantal. Nog altijd het duurste dinghy-dock ooit.
De tocht naar Cuba was best pittig. Er stond toch meer wind dan we hadden gedacht en de zee was daardoor onstuimig. Gelukkig nam in de loop van de middag de wind wat af en werd het rustiger. Ik heb het al eerder een keer over de Caribische klotsbak gehad, maar ook dit keer hebben we het zo ervaren. Als de wind afneemt duurt het lang voor de golven ook minder worden, maar als de wind toeneemt heb je in een mum van tijd steile golfjes. Volgens mij zijn de kakkerlakken zeeziek overboord gesprongen, want die zien we niet meer. Alle dagen hadden we rond de 17 knopen wind overdag tot een uur of 4 ’s middags, dan nam de wind af tot 1 uur ’s nachts en daarna ging hij weer naar de 17 knopen. Het was verder helder weer en we hebben kunnen genieten van prachtige zonsopkomsten en –ondergangen.
En toen kwam Cuba in zicht, tussen de riffen door naar Cayo Largo. Gelijk weer in het mooiste blauwe water. Dit wordt genieten. Om in te klaren moeten we naar Marina Marlin en zetten dus koers hier naar toe.
Maar wat een verademing is dit na Jamaica. We worden allervriendelijkst ontvangen. Alle officials willen een praatje met je maken en het is dan oprecht gemeend. Wat een andere mentaliteit.
Nog even over de officials: je krijgt aan boord de douane, immigraties, een arts en een soort gezondheidsdienst. Eerst moet je zijn goedgekeurd door de arts voor de anderen aan boord mogen komen en jij van boord mag. De arts hoort onze temperatuur te checken, maar vindt ons er denk ik gezond genoeg uitzien en na een paar vragen vertrekt hij. Op een gegeven ogenblik zeggen ze dat de gele vlag weg mag en dan kan de rest van het programma beginnen. Er komt iemand aan boord met een hond om te checken of we geen drugs aan boord hebben. De gezondheidsdienst wil weten waar we onze etenswaren gekocht hebben. Wat we vers en in blik aan boord hebben enzovoort. Ze checken de koelkast, de mandjes groenten en fruit en de pasta. We moeten ze $25 betalen, omdat ze ons eigenlijk een beetje matsen door niets te sealen en we alles gewoon kunnen blijven gebruiken. Dit hoort gewoon bij het spel. En nu zijn we dus officieel in Cuba.
DSC06645 DSC06651 DSC06654 (2)
Cayo Largo is een soort vakantie-eiland en laat dus niet het echte Cuba zien. We liggen in de marina tussen te charter-catamarans met voornamelijk Duitsers aan boord. ’s Avonds is er een groot feest op de kant, maar daar hebben we weinig van gehoord. Toen ons hoofd het kussen raakte, zijn we als een blok in slaap gevallen. We hadden blijkbaar wat in te halen.
Onze volgende stop zal zijn op Isla de la Juventud en dit schijnt best authentiek te zijn. Het traject er naar toe gaan we in dagtochten doen en we overnachten dan achter ons anker bij kleine onbewoonde eilandjes. Wij hebben er zin in om Cuba te gaan ontdekken.

5 Comments:

  1. T. van de Beek

    Lieve Peter en Ria, even een berichtje van ons. Sabine heeft ons steeds op de hoogte gehouden hoe het jullie verging. Ook wij waren natuurlijk erg geschrokken!
    Blij om te lezen dat jullie toch weer kunnen genieten en dat de oplossing nu toch steeds dichterbij komt. Hugo en Sabine werken erg hard in hun nieuwe huis en zijn er erg gelukkig mee! Doe het verder voorzichtig aan dan kunnen we jullie weer begroeten in Nederland en al jullie verhalen horen. Lieve Groet Thijs en Coby

  2. Vergeet geen kreeften te kopen onderweg. Max 4 cuc voor een grote.

  3. Jullie verhaal is alweer een stuk opgewekter dan een tijdje geleden. Heel begrijpelijk overigens. Ik las het woord “genieten” ook weer en dacht meteen: dit gaat gelukkig de goede kant weer op.
    Jullie hebben zo’n ongelooflijk interessante, leuke en lange zeilreis achter de rug, probeer van het laatste stuk ook nog zo veel als mogelijk is te genieten.
    Ik kijk inmiddels alweer uit naar jullie volgende verslag!

  4. Hoe? Zijn er dan nog Duitsers op reis? Wij dachten dat ze allemaal in Nieuw-Zeeland zaten!!! Maar super dat de mensen weer ‘echt’ zijn!
    Goed gedaan jongens, weer een stapje dichter.

  5. Wel een paar echte Cubaanse sigaren meenemen

Comments are closed