San Blas: Isla de Pinos

dsc05805 dsc05806 dsc05811
De laatste dag in Colombia hebben we besteed aan het inkopen doen van verse groentes en fruit. We dachten er goed aan te doen om naar de Mercado de Bazurto te gaan, omdat je dan ongekoelde spullen koopt, waarvan je hoopt dat ze langer goed blijven. We hebben nog nooit zo’n smerige en chaotische markt gezien. We zijn uiteindelijk zelfs verdwaald en waren blij dat we ergens midden op een pleintje een taxi zagen staan. Die kon ons mooi terug naar de marina brengen, waar onze dinghy lag. Uiteindelijk bleken de spulletjes ook niet zo best en moest ik al snel het een en ander gebruiken of weggooien.

‘s Avonds gezellig met de Jonas en Acapella uit geweest en onze laatste pesos aan bier in een salsa-cafe opgemaakt. Oeps, we moesten ook nog met een taxi terug. Nog maar even 20.000 pesos (7 euro) voor 2 taxis gepind.

Van en naar Cartagena heb je 2 ingangen. De ene is ruim en een stukje om, deze hebben we heen gebruikt. Waarna we al slalommend door de vaargeul naar de ankerplaats voeren. Dit niet vanwege het grote aantal schepen, maar omdat er zoveel rotzooi dreef, soms zelfs hele boomstammen. Nu we naar buiten gingen was het erg rustig weer en hebben we de andere gebruikt. Deze ingang bleek uiteindelijk 3,60 diep te zijn, diep genoeg dus bij rustig weer.

Na een heerlijke tocht kwamen we, onder begeleiding van een groep dolfijnen, net voor donker bij Isla Pinos aan. We waren blij er voor donker te zijn, want de nacht ervoor hadden we vrij veel onweersbuien om ons heen. Wel was Sinterklaas die nacht aan boord geweest en had pepernoten in onze schoen gedaan.
dsc00555 dsc00562 dsc05840

Op dit eiland woont een gids, Dave, die ons (Acapella, Jonas, Tina-Princess en Helena) wel wilde meenemen voor een wandeling. Dat zou pas een dag later kunnen, omdat zijn tante was overleden en zij zou ‘s middags begraven worden. Wij werden hiervoor uitgenodigd en met een beetje dubbel gevoel gingen we daar op in. Wanneer maak je nou een indianenbegrafenis mee? En ik moet zeggen het was echt heel speciaal. Alle vrouwen liepen in traditionele kleding achter de overledene aan. Tante hing in een hangmat en werd zo naar haar laatste rustplaats gebracht. Op de begraafplaats hadden ze die ochtend een hutje gebouwd, waaronder ze begraven zou worden. Eerst werd de hangmat buiten de hut geplaatst, waarna een voorganger allerlei gebeden uitsprak en de vrouwen een klaagzang lieten horen. Overal om de hut waren rookplekken gemaakt en iemand stond van een houtblok balken te hakken voor een kruis. Na ongeveer een half uur werd ze de hut in gedragen en samen met al haar bezittingen, zoals haar kleding, begraven.

De volgende ochtend zijn we op pad gegaan naar het hoogste punt (150 meter) van het eiland. Het was een mooie, maar wel glibberige tocht omdat het geregend had. We kregen zelfs nog een bui over ons heen. Eenmaal boven klom Dave voor ons in de zendmast om foto’s te maken.
dsc05829 dsc05867 dsc05903

Het was die dag moederdag en dat hield in dat er een groot feest gaande was in het dorp, waar zijn vader eerder woonde. Na ons even te hebben opgefrist aan boord, werden we opgehaald met een grote kano. Ongeveer een half uur later kwamen we aan bij het dorp op het vaste land. We kregen eerst een rondleiding door het dorp. Voor we de hut in mochten waar het feest gaande was, moesten we onze camera’s ver opbergen. De meeste Guna’s willen niet dat er foto’s van hen gemaakt worden, maar bij dit feest waar ook de chief aanwezig was, was het absoluut verboden.
De chief zat er samen met nog een belangrijk iemand, beiden met hoofdtooien, heerlijk te roken (marihuana?). Wij kregen al snel het lokale drankje, chicha, aangeboden. Diverse keren kwam een kom met het spulletje langs en zo te zien hadden de meeste locals er al rijkelijk van gedronken en stonden niet meer zo stevig op de benen, maar niemand was vervelend en ze waren erg vriendelijk en gastvrij. De dames lagen het in hangmatjes allemaal een beetje te bekijken. Dit soort rituelen met chicha schijnen maar 1 a 2 maal per jaar plaats te vinden, dus we hadden geluk dat we hierbij mochten zijn.

Na een super middag werden wij terug gebracht naar onze boot. Zonder gids, want hij wilde nog een tijdje op het feest blijven.

Foto’s worden geplaatst zodra we weer internet hebben.

2 Comments:

  1. Leuk en spannend verhaal weer.
    Heb op Google Earth geprobeerd San Blas: Isla de Pinos in beeld te krijgen maar dat lukte helaas niet. En San Blas blijft vaag.
    Groeten en tot de volgende keer.

  2. Beste Ria en Peter. Fijn dat jullie zo genoten hebben van Colombia . Wij komen er ook heel graag. Helaas niet met ons eigen Bubbels maar met het vliegtuig naar Bogota. Dan naar stanta Marta en of Cartagena. Fijne mensen mooie natuur en een prachtige kust. Toevallig zaten we vanavond aan tafel weer plannen maken voor een volgende reis. Groeten Jan en Alice

Comments are closed