Nachtwacht

DSC01168 DSC01174 DSC01176 DSC01177 DSC01188 DSC01189

Nadat Sabine en Hugo vertrokken waren besloten wij om Lissabon achter ons te laten en naar Cascais te varen. Daar hebben we een paar dagen gezellig gelegen met de Jonas en Hullu Poro. Het leek erop dat er een mooi weergat aan kwam om naar Madeira te vertrekken. Op 7 september verlieten we om 7.30 u. Cascais met een kleine 500 mijl voor de boeg richting Madeira. Voor de kust van Lissabon is een scheepvaartroute van en naar de Middelandse zee, dus dat is goed uitkijken geblazen. En dan zit de eerste dag er bijna op, dus moet je zorgen dat je voor het donker hebt gekookt en gegeten, even opruimen, mooie zonsondergang kijken en de wachten in laten gaan. Om beurten 4 uur slapen en 4 uur op de uitkijk, logboek bijhouden en kruisjes op de kaart zetten om te zien hoe de reis vordert. Het was mooi rustig weer en de eerste dag hebben we alleen het eerste uur de motor aan en verder kunnen zeilen. De nacht is enorm donker. Na middernacht komt er een klein maantje die toch nog wat licht over het water doet schijnen, maar de nachten erna zien we hem niet meer. De dagafstand van dag 1 is 164 mijl en wij zijn zeer tevreden, als het zo doorgaat kunnen we er donderdag met daglicht aankomen. Dat zou super zijn.

DSC01193 DSC01194 DSC01198
DSC01202 DSC01205 DSC01162

Echter aan het einde van dag 2 was de wind een beetje op, dus motor aan, genua inrollen en grootzeil naar het midden. Bij het inhalen van het grootzeil zien we dat een bandje bij een van de zeillatten los is, dus toch het zeil naar beneden en een reparatie midden op de oceaan uitvoeren. Maar wat is dat zeil stug. We moeten het echt samen doen, maar net voor donker is de klus geklaard. Dan toch weer een beetje wind, maar rond 2.30 u is het weer gebeurd. De hele nacht verder helaas moeten motoren, want er was gewoon 0,0 wind. Toen Peter om 8.00 op dag 3 wakker werd, was er nog geen wind maar de oceaan zag er zo enorm blauw en verleidelijk uit (en wij waren wel aan een douchebeurtje toe) dat we besloten om maar eens een duik te nemen. Het water is al 22 graden en dus een stuk warmer dan in Cascais (14 graden). Heerlijke was dat en bijzonder. De oceaan is daar wel 3500 meter diep, dus je kunt de bodem niet raken haha. We zien nu ook de eerste schildpadden zwemmen, dat is weer eens wat anders dan de dolfijnen die we dagelijks ook zien. Rond de middag komt er weer een klein beetje wind en kunnen we de gennaker hijsen. En zo gaan de dagen rustig voorbij: soms wind en soms niet, dus zeilen, motoren, zeilen etc. Gelukkig zijn er mensen die het erg goed met ons voor hebben en in het pakketje dat we kregen voor de maand september (R in de maand) zat een flesje levertraan. Dus het maakt niet uit hoe lang we erover doen, wat zullen wij gezond blijven 😉

DSC01213 DSC01219 DSC01226

 

En dan horen we in een keer een oproep aan de Helena op dag 3. Het is een ander Nederlands zeilschip dat zo’n 9 mijl achter ons vaart. De Lovis is ook onderweg naar Madeira. Zij zijn vanuit de Algarve vertrokken en nu komen onze wegen samen. De laatste dagen hebben we samen op kunnen zeilen en zo heb je het gevoel in die enorme donkere nachten dat je niet alleen bent. Want wat is die oceaan groot, dagen niemand zien. Soms eens een vrachtschip, maar verder uren niets.
Op dag 4 hebben we eindelijk een vis aan de hengel. Dit keer geen makreel, maar een echte dorade. Ons avondeten is weer geregeld, lekkere verse vis. En dan tegen zonsondergang hebben we land in zicht. De laatste uren hebben we een windje van 10 tot 12 knopen en zeilen we heerlijk, aan de wind, de laatste mijlen. Porto Santo here we come. Rond middernacht zijn we er na 88,5 uur varen.

Comments are closed