Happy, Happy

Donderdag heb ik een extra lange “happy birthday” gevierd op Bequia. Het begon al op woensdagavond toen we lekker sangria zaten te drinken op de Blue Spirit. We hebben hier 5 uur tijdsverschil met Nederland (inmiddels 6 uur) en eigenlijk begon mijn verjaardag dus om 19.00 u. die avond, maar daar maken we dan ook gelijk misbruik van, want mijn verjaardag eindigde pas op 24 maart om middernacht lokale tijd. Dus dit jaar was ik 29 uur jarig 😉
Op de 24^ste kwamen Hanny, Jakob, Brigit en René op de koffie. Ik had de avond ervoor een lekkere omgekeerde ananastaart gebakken met verse ananas. Nou die ging er wel in. Ik kreeg een leuk Cubaans kookboek van ze. Alvast een voorproefje voor het volgende seizoen. Daarna zijn we met z’n allen met een taxi naar Friendshipbay gegaan, om van daar uit naar Peggy’s Rock te wandelen. Echter de taxichauffeur zette ons bij een ander museum uit dan in ons boekje stond, dus eerst een wandeling over het strand naar de andere kant van de baai. Daar nog maar eens gevraagd hoe we er konden komen, maar dat was toch wat moeilijker dan in het boekje beschreven stond. Ook leek de tocht erg pittig en in verband daarmee en de warmte hebben we besloten om terug te gaan naar Port Elizabeth. Ik mocht zeggen waar we zouden gaan lunchen. Nou stond er op het centrale pleintje iemand met heerlijke kippenbouten op de BBQ. Dus we hebben allemaal een bakje met eten bij haar besteld en hebben dat op een muurtje zitten opeten. Zo zie je maar dat eenvoudig ook super lekker kan zijn. Als sundowner had ik rumpunch gemaakt en daarbij caribbean wrapjes. Zo sloten we een tropische verjaardag op gepaste wijze af.

Verder stond deze week in het teken van de Bequia Easter Regatta: Peter was er elke dag wel mee bezig, soms kort en andere dagen wat langer. Het is wel erg vergelijkbaar met de Almere Regatta, waar we al een paar jaar bij meehelpen. Je kunt wel wat van ze leren, maar zij zouden zeker ook veel bij ons kunnen leren. Misschien moeten ze maar eens een jaartje bij de Almere Regatta meelopen.
Ze namen bijvoorbeeld de vlaggenprocedure van tevoren diverse malen op de kant door, zodat het er bij de wedstrijden al ingebakken zat. Maar wat bijvoorbeeld een grote misser was, was de startboot. Toen ze er op vrijdagochtend aankwamen voor de eerste wedstrijden, bleek de eigenaar er niet te zijn. Na diverse telefoontjes kwam hij er aan. Echter de motor wilde niet starten omdat de accu’s leeg waren. Er werd een generator geregeld, maar het ding wilde niet starten. Dan maar een sleepje, want de tijd werd wel wat kritiek. Halverwege deed hij het in een keer. Alleen op de plek waar gestart moest worden, bleek het anker niet zwaar genoeg. Uiteindelijk kon er toch gestart worden, maar wel duidelijk wat later dan de planning. De volgende dag bleek diezelfde startboot zonder diesel te zitten…….maar kon er wel op tijd worden gestart.
Wat mij verder opvalt, is dat je de wedstrijden voor de jachten hebt en voor de double-enders (zeilbootjes die vroeger voor de walvisvangst werden gebruikt), maar dat deze niet door hetzelfde comité georganiseerd worden. Op de jachten zeilen voornamelijk Amerikanen en op de double-enders de lokalen. Ook de dagelijkse prijsuitreikingen en feesten zijn op verschillende plekken. Alleen de grote prijsuitreiking is bij hetzelfde hotel.
Deze regatta is er voor het hele gezin. Naast de zeilwedstrijden worden er zwemwedstrijden georganiseerd en op het strand wordt er gestreden om wie het mooiste zandkasteel kan bouwen.

Commentaar Peter: Meehelpen op de Bequia Easter Regatta was een prachtige gelegenheid om de bewoners van het eiland wat beter te leren kennen. Wat verder leuk is, is dat de wedstrijden volgens dezelfde ISAF regels en procedures als in Europa worden georganiseerd. De wedstrijdleider James Benoit kwam van Grenada en had hetzelfde regelboekje op zak als ik maar hij in het Engels  en ik in het Nederlands. De organisatie op het startschip is ook erg vergelijkbaar. Ik denk wel dat we in Nederland het geheel op een wat hoger niveau organiseren. James was wel wat snel tevreden met de positie van de startlijn. Al met al een leuk weekend wat ik niet had willen missen.

Zondag had Peter een vrije dag en konden we gezellig samen paasontbijten, lekker wandelen en chillen. Zo hadden we samen een Happy Easter.
Dinsdag gaan we uitklaren en woensdag zeilen we dan naar St. Lucia. Daarna hebben we nog een week om naar Martinique te varen, waar we op 7 april Ab en Marieke verwachten. Wij hebben er zin in, ik neem aan zij ook…

Door de jeugd wordt al druk geoefend in de double-enders, maar loopt nog niet vlekkeloos: