Op een onbewoond eiland….

Sao Nicolau laten we achter ons en zeilen naar 3 onbewoonde eilanden. Nou ja, er leven wel heel bijzondere vogels, maar er wonen geen mensen. Zowel bij Ilheu Raso als Branco hadden wij geen goed gevoel om te ankeren en we zijn door gezeild naar Ilha de Santa Luzia. Zowel De Long John Silver als de Jonas bleven bij Branco, maar naar ik de dag erna begreep hadden ze daar geen rustige nacht. De Hullu Poro liet ook zijn anker zakken bij Santa Luzia en we hebben daar aan boord nog even wat gedronken voor het donker werd. De volgende dag gingen zij door naar Mindelo, omdat ze daar een pakketje verwachtten en het weekend aan de oversteek wilden beginnen. Wij zijn blijven liggen, want het was een adembenemend mooi plekje. Enkele uurtjes later zagen we ook de LJS en Jonas aankomen. Santa Luzia is een onbewoond eiland, alleen is er een kleine nederzetting van vissers. Zij komen vanuit Sao Vincente en vissen daar 5 dagen met harpoenen en bootjes en leven erg primitief. Met de dinghy zijn we geland op het strand en zijn naar deze nederzetting gewandeld. Dat landen en vertrekken van het strand is nog best lastig. Je moet even wachten tot de branding wat minder wordt en dan hop gaan. Als je dat niet goed timet, ga je met je bootje over de kop. Dit gebeurde bij Hanny en Jakob toen ze van het strand af gingen en Manon was tot haar middel nat toen ze aankwamen.

‘s Nachts stonden er stevige valwinden bij het eiland en we besloten daarom de volgende dag door naar Sao Vincente (Mindelo) te gaan. Diverse boten willen zich gaan klaarmaken om naar de Carieb of Suriname over te steken. Alleen de Jonas en Helena zullen Kerst in Mindelo vieren en de rest dus op zee. De Beau was al een keer vertrokken, maar had onderweg 2 stagen gebroken en hebben toen besloten om terug te keren naar Mindelo. Toen wij weer in Mindelo aankwamen, waren de stagen inmiddels vervangen, maar Cees had het vertrouwen in zijn boot een beetje verloren. Peter heeft toen aangeboden om alle verstaging na te lopen en nu deze in orde lijkt, zien ze de oversteek weer zitten.

Voordat de Hullu Poro, de Beau en de LJS gaan vertrekken, zijn we er nog een dagje met z’n allen op uitgetrokken. We hebben op het eiland met de Aluguera van Wilson rondgetoerd. Hij spreekt prima Engels en wist ons een hoop te laten zien. Maar wat is dit eiland dor en droog! Sommige dingen die we zien zijn enorm primitief, zoals het water halen bij een pomp en andere weer erg modern, zoals straatlampen op zonne-energie. Als er een keer regen valt, vangen ze dat op in een soort ondergrondse put. Het water gebruiken ze dan om het land te irrigeren. Bij een koffietentje op het strand legden ze ons ook nog uit hoe de Cachupa (lokale specialiteit, een soort bonenschotel) wordt gemaakt.
  
Natuurlijk is er af en toe ook contact met het thuisfront. Maar omdat mobiel bellen erg duur is, doen we dat vanuit een telefoonhokje. Deze foto wilde ik jullie dan ook niet onthouden haha.
En zo is er een tijd van komen en een tijd van gaan. We nemen afscheid van de Hullu Poro, Beau en Long John Silver. Zij gaan richting Barbados en wij maken ons op om Kerstmis te gaan vieren op Sao Vincente.